Carnavalsvakantie, krokusvakantie, de vakantie van één week, bekend bij werknemers met schoolgaande kinderen, is weer in aantocht. Deze vakantie is ingevoerd in de jaren ’70, met name om de wintersportvakantie mogelijk te maken. In het zuiden is deze week vrij gemaakt voor de kinderen om carnaval te vieren. Doet de HR-professional hier ook aan mee?
Nederlanders vinden het belangrijk voor de gezondheid om vakantie te houden. De helft van de werknemers in Nederland is bereid om wat extra’s te doen om meer vakantiedagen te krijgen. Toch worden niet alle vakantiedagen opgenomen en zijn er aan het einde van het jaar een paar dagen over als er fulltime gewerkt wordt. Het is blijkbaar niet zo eenvoudig hier een balans in te vinden.
Flexibiliteit bij de HR-professional
Bij sommige organisaties en gemeentes gaat HR er vanuit dat teams zelf kunnen bepalen hoeveel vrije tijd ze nodig hebben; HR ondersteunt hier de medewerkers in. Dat werkt in de praktijk best goed, flexibel zijn is voordelig voor beide partijen. Deze samenwerking zorgt voor werknemers die het geen punt vinden om ’s avonds de werkmail te lezen of om een paar uur langer door te werken. Hetzelfde geldt voor het opnemen van vakantiedagen, zoals in deze maand februari. De HR-professional is vrij om te doen en te laten wat ze willen, als alle zaken die met het werk te maken hebben, maar goed geregeld zijn met de collega’s. Wie vrij neemt, zorgt voor overdracht van werk. De HR-professional en andere werknemers zijn zelf verantwoordelijk voor de resultaten. Natuurlijk gaat dat in samenspraak met de leidinggevende die de beoordelingscycli bijhoudt.
Altijd bereikbaar of nu even niet?
Deze manier van werken of juist van vakantie houden, zorgt uiteindelijk voor meer productiviteit en geeft meer werkplezier. Dat is prettig voor de collega’s, de leidinggevenden en voor de gehele organisatie. Een beetje slimme werkgever heeft zijn HR-afdeling smartphones of tablets gegeven om mee te werken, zodat zij altijd bereikbaar zijn. De grenzen tussen werk en privé verbleken hierdoor en burn-outs liggen op de loer. Misschien willen HR-professionals juist even onbereikbaar zijn? De PvdA maakte hier werk van en heeft er laatst voor gepleit om het onbereikbaar zijn vast te leggen bij vakbonden en ondernemingsraden. Het CDA, D66 en VVD zijn hier op tegen. Ze vinden dat dit vooral een zaak is tussen werkgevers en werknemers.
De HR-professional behoort voor zijn eigen gemoedstoestand te bepalen of zij tijdens de krokus-/carnavalsvakantie bereikbaar wil zijn. In een café vol carnavalsgedruis is het toch al moeilijk een gesprek aan te knopen met de werkgever via de telefoon of op de skipiste waar genieten van de sneeuw op dat moment even belangrijker is dan werk. De weg naar eenvoud en plezier op het werk begint bij de werknemer zelf, waar HR in ondersteunt. Hoe ervaren jullie dit?